Saturday, May 02, 2009

یک می

سلام
این نوشته هیچ گونه بار ارزشی ای ندارد- صرفاً مشاهده ای که اصراری بر درستی ِ نگاه ناظرش نیست... به اشتراک گذاشته می شود ...
فقط می نویسم که فراموش نکنم! خیلی بیشتر از این باید برای این نوشته وقت بذارم - برای مشاهده ها مثال بیارم و فرض ها و نتیجه ها رو مرتب کنم...
---
اینجا ی سوال هی تو سرم چرخ می زنه ...
مردم در دنیای مدرن واقعاً آزادند؟!
شاید شاید مردم در بند قدرت نباشن! و در توهم دمکراسی احساس آزادی کنند...
شاید شاید خودشون رو در بند دین و آیینی ندونن و احساس آزادی کنن! ...
آره شاید شاید از بند زور و تزویر آزاد شده باشن ... ولی آیا از بند زر هم آزاد شده اند؟ ...
اینجا بدیهی ترین نیازهای انسانی با تبلیغات، قیمت (نرخ کالا)، حراج، مالیات، بیمه... در دستان سرمایه به بند کشیده می شود...
---
تصویری که ماکسیم گورکی از زندگی کارگران در صفحات آغازین کتاب مادر به تصویر می کشد جلوی چشمام در شکل دیگری می بینم...
بعضی وقتا حتی فکر می کنم آدمای مدرن با هر شغل و منسبی ... هیچ تفاوتی با کارگران اون تصویر ندارن!
فقط توهم آزادی دارن...
فقط برای ارباب دیگری کار می کنند...
مثل ماشین کار می کنن و با الکل، شادی های گروهی، ... به فراموشی ابدی فرو می روند ...
والسلام.

4 comments:

عليرضا said...

حس آزادي مهمه! همه چيز حسه فاخته! هي دنبال اين نباش كه آيا اين حسه حقيقيه؟ احساس مهمه همين. اين طرز فكراي شرقي رو بريز دور كه هي دنبال حقيقت هستند واقعيات رو ببيني كافيه

S. said...

من هم بعد از بیست سال زندگی در آمریکا به این نتیجه رسیده‌ام که این ملت آزاد نیست. برای شرکت‌های کارت‌های اعتباری کار می‌کنند از صبح تا شب و آخر شب هر چه در آورده‌اند را خرج نوشابه‌ای‌ می‌کنند تا یادشان برود یک صبح تا شب دیگر را آزاد نبوده‌اند. نعره‌های شبانه‌شان گاهی بیدارم می‌کند مخصوصا جمعه و شنبه شب‌ها که از خود بی خود به منزل بر می‌گردند. می‌دوند و کار می‌کنند و روز را شب می‌کنند و آخر ماه تا زیر گلویشان قرض دارند و باز بیشتر می‌نوشند تا شاید یادشان نیاید. من کاملا متوجه دید شما می‌شم. من هم جامعه آمریکا را دقیقا همینجوری می‌بینم. روزهاتون شاد. ممنون از نوشته. بعد از مدت‌ها دیدم کسی حرف دلم را می‌زند.

Anonymous said...

چیزی رو فراموش نکردی؟ اونجا قواعد بازی برای همه یکسان است. هرکسی تلاش کند ارباب می‌شود. ارباب از پیش تعیین شده نیست. ارباب بودن اکتسابی است نه موروثی. اربابها و رعیتها از پیش تعیین نشده‌اند؟

Real Cuckoo said...

ناشناس!
یک - مطمئنی همه شانس برابر برای ارباب شدن دارن؟!
دو - حالا گیرم هم که این طور باشه؛ خودت داری فرض می کنی بالاخره یکی باید ارباب باشه یکی رعیت؟!!!