چراغ قرمز

سلام
وقتی پشت چراغ قرمز ام، از خودم می پرسم: این بود اون چیزی که بشر برای رسیدن بهش قرن ها تلاش کرد؟!!
از ماشین پیاده می شم و بقیه راه رو پیاده می رم و به آدم ها و ماشین ها پوز خند می زنم. به آدم هایی که اسیر ِ ساختگان ِ دست ِ خویش اند.

پا نوشت1: راستی چه فرقی بین انسان های مدرن و آدم های عصر جاهلیت است؟
اونا با دستاشون بت می ساختن و می پرستیدنش،اینا با فکرشون علم تولید می کنند، با علمشون تکنولوژی می سازن، بعد این علم و تکنولوژی رو می پرستنJ
پانوشت 2: برا همینه که از رانندگی با ماشین ِ شخصی، تو شهر خوشم نمیاد، هر وقت، هر جا دلم بخواد با پاهام می تونم برم؛ من ی انسانم، ی انسان ِ آزاد و مختار.
والسلام.