پا تو کفش ِ ...‏

سلام
چند روز پیش داشتم فکر می کردم مگه این مملکت دو تا جامعه شناس ِ درست حسابی نداره که صداشون دربیاد بگن حتماً جامعه ی ما ی مشکلی داره که جووناش با این سر و وضع میان بیرون، حتماً ی مشکلی هست که این نسل با نسل ِ قبل نمی تونه ارتباط منطقی برقرارکنه و هزار تا چیزه دیگه...
و قطعاً طرح امنیت اجتماعی دوای این دردها که نیست؛ مرض رو بدترمی کنه؟!مثل طرح های گذشته!
بعد به خودم گفتم گیرم دو تا جامعه شناس ِ درست حسابی هم داشته باشیم، خوب مگه فیزیک پیشه ها در مورد ِ انرژی هسته ای صداشون در اومد؟!!!!!
حتی ی بیانیه ننوشتن، امضا کنن، نظر صریحشون رو به گوش ِ مردم برسونن!!!!
خوب چه انتظاری از جامعه شناس های بدبخت داریم!
تو این مملکت همه با هم به سکوت ِ مرگبار تن دادیم، پس هر چی سرمون بیاد حقمونه!
واقعاً مردم حکومتی دارند که سزاوارشن!
اگر مردم ِ عادی از علم چیزی نمی دونن، علم پیشه ها مقصرن!
اگر بچه مدرسه ای ها فکر می کنن دانشمند ی ِ موجود عجیب غریب ِ، علم پیشه ها مقصرن!
اگر مردم نمی دونن تو ی مرکز تحقیقات، چی کار می شه کرد، علم پیشه ها مقصرن!
اگر مردم بعد از دو بار رأی دادن به ی اصلاح طلب یهو به ی تندرو رأی می دن،
یعنی هنوز به شعور ِ سیاسی نرسیدن! خوب، سیاست پیشه ها مقصرن!
اگر مردم هنوز از دیدن ِ فیلم ِ فارسی مسرور می شن و تحمل ِ ی فیلم ِ مستند یا انتقادی یا معنا گرا یا ... رو ندارن، سینما پیشه گان مقصرن!
اگر هنوز مردم بهداشت ِ عمومی رو رعایت نمی کنن، نمی دونن ایدز چیه و...
، پزشک ها و ... مقصرن!
اگر هنوز ...
آره، ما هممون با هم مقصریم!
ما هر جایگاه و نقش ِ اجتماعی ای که داریم، برای انجام تمام ِ وظایف و مسئولیت های اون مسئولیم!
هر موقع هممون نقش هامون رو خوب بازی کردیم، می تونیم بگیم که جامعه مون در راستای تکامل، دارد گام بر می داردJ
والسلام