سلام
از یک نگاه،
داستان روایتی است از زندگی سه نسل. داستان تباهی زندگی زنان در سایه ی دیکتاتوری. در سایه ی "حضرت والا".
سرور، نسل اول در نقش همسر، و سلطنت، در نقش خواهر، قربانیان قدرت طلبی و هرزگی " حضرت والا" و "حضرت والاها" می شوند.
پوران، نسل دوم در نقش دختر، زندگی را در آتش انتقام قاتلان پدر تباه می کند.
و منیر، نسل سوم در نقش نوه، برای به آغوش کشیدن زندگی دیوانگی اختیار می کند.
داستان با خل وضعی های یک زن باردار شروع می شود. زنی در میان ورق پاره ها و ارواح و خاطرات و خاک ها دیوانه وار به کند و کاو گذشته. در جستجوی معنای زندگی؛
منیر آبستن است؛ آبستن نسل چهارم! آیا سنگینی سایه ی حضرت والا همچنان برنسل چهارم نیز تحمیل خواهد شد؟ یا او دیگر بی دغدغه زندگی را در آغوش خواهد کشید؟!
----
وای چه قدر منیر رو می فهمم می فهمم می فهمم!
نسلی که خل وضعی اختیار کرده و متهم است به نفهمی و سبکسری و ساده انگاری و ...
نسلی که قفس دریده در جستجوی زندگی؛
نسلی که خنجر زده بر ترس، پوزخند زده بر سایه سنگین دیکتاتوری
زیر و رو می کند نسل به نسل، ورق به ورق گذشته را شاید بفهمد چرا؟ شاید بفهمد زندگی را روزی عاقبت!
نسلی که آبستن است آبستن نسل چهارم
نسل تو نسل من!
----
از نگاه دیگر، داستان روایتی است از زندگی سه نسل. داستان تباهی زندگی مردان از برای قدرت از برای "والا حضرتی"
نسل اول نسل حضرت والا و هم قطارانش نسل سلطه گری و خیانت. به همسر، به هم پیمان، به خود!
نسل دوم نسل پسران و داماد حضرت والا، نسل نوکران سلطه گری- نسلی که نه قدرت سلطه دارد نه شهامت مبارزه با آن! و به مصلحت گری نوکری برمی گزیند!
نسل سوم، ایرج، قربانی سلطه گران و نوکران نسل قبل، همراه دیوانگی های منیر در تلاش برای فهم "منیر" فهم زندگی!
-------------
در حاشیه ی تئاتر:
یک - دلم بعد از دو سال برای تئاتر لک زده بود! به مونایی می گم بگرد ببین برنامه ی تئاترا چه جوریه؟ ی دلی از عزا در بیاریم. من ی نقدی از "عالیجناب" خوندم دوست دارم اینو ببینم حتماً. بیچاره همه تئاترا رو زیر و رو کرده می گه "عالیجناب" نداریم فاخته! نکنه منظورت "حضرت والا" است!!! می گم همون دیگه خب گیر نده به من دختر جان!
دو – هما روستا و
خاتمی هم همون شب اومده بودن تئاتر.
وقتی خاتمی وارد شد همه سالن جلوش بلند شدن براش دست زدن. اومد وسط جمعیت نشست دو ردیف پشت ما. ردیف پشتش هم هما روستا بود بهش سلام کرد گفت منو نشناختید آقای خاتمی؟! گفت چرا خانم هما!!! انگار روستاش نمیومد :)
اون صحنه ای که از میز قدرت آدما یکی یکی حذف می شدن دلم می خواست برگردم قیافه خاتمی رو ببینم!
آخر برنامه که همه ی بازیگرا اومدن رو صحنه چشمشون تو جمعیت دنبال کسی دو دو می زد! احتمالاً دنبال مهمان ویژه شون بودن :)
والسلام.
